primero discripción de viajes
Door: inge
28 Juni 2014 | Peru, Ayacucho
Zo, dan nu mijn eerste reisverslag vanuit Peru.
In brussel begon het avontuur al. Daar was de mirgratie dienst het er niet zo mee eens dat ik geen retour ticket terug had vanuit Peru. Dus al meteen een hoop stress en heb ik snel een ticket gekocht van Peru naar Bolivia omdat toch al in de planning zat. Eerst vloog ik naar Atlanta, dit was nogal een lange vlucht, maar het eten in het vliegtuig was wonder boven wonder best te eten. Toen ik in Atlanta aankwam, werd ik wel even overdondert door de strenge controle. Ze hebben nu een prachtige foto van mij (ehum) en al mijn vingerafdrukken. De overstap ging opzich wel vlot en was goed te doen, ik moest maar een uur wachten en mocht toen al in het vliegtuig richting Lima. Deze vlucht was weer erg lang en ik kon ook niet zo goed slapen. ook was het van dezelfde maatschappij en kreeg dus het zelfde eten. Hier had ik geen zin in dus ik heb toen maar niets gepakt. Achteraf gezien had ik dit beter wel kunnen doen want ik kwam erg laat aan in Lima. Gelukkig was mijn bagage aangekomen en kon ik richting de uitgang. Daar stonden zoveel mensen met heel veel bordjes en het was dus goed zoeken naar het bordje Inge van der Zanden. iedereen roept daar ook naar je dus dat was ook wel even wat anders dan normaal. Ik liep met de man mee naar zijn taxi en dat was nogal een gammel ding. tijdens de rit heb ik echt schrik gehad. ze rijden in Lima allemaal gewoon door elkaar en ze blijven dus niet tussen de lijnen en halen elkaar ook vaak rechts in. en er is zoveel verkeer en iedereen toetert constant. Ik was blij dat ik tegen 1 uur snachts eindelijk in het hostel aankwam. het is hier 7 uur vroeger dus ik had er al heel wat uren op zitten (zonder te slapen). Het hostel was ook niet bepaald geweldig. heel erg vieze badkamer dus ik heb me een beetje afgespoeld en ben toen maar met kleren en al op bed gaan liggen want dat was ook niet bepaald schoon. Ik heb gevragen aan de mevrouw van het hostel in mijn "beste"spaans of ze een taxi wilde bestellen voor de volgende ochtend om me naar het busstation te brengen. om half 7 sochtends zou ik worden opgehaald en uiteindelijk bij het busstation aangekomen werd ik weer overdondert door de vele verkopers en mensen op straat. Ik had in het hostel trouwens ook niet kunnen slapen want daar lopen dus heel de nacht mensen in en uit en al die jongens snurkten. Mijn bagage moest gewogen worden op een grote ouderwetse weegschaal en werd toen in de bus gezet. ik zat helemaal bovenin de bus wat wel een beetje eng was omdat je dan alleen een grote raam voor je hebt, waardoor je ook erg goed zicht hebt op al de afgronden waar de bus uiteindelijk allemaal langs moest. De reis opzich was ook weer erg lang, en hij stopte ook maar 1x tussen de middag voor wat eten en een toilet bezoek. De route was wel erg mooi opzich omdat het helemaal door de bergen gaat. Ayacucho ligt echt helemaal tussen de bergen, maar dat zul je wel zien op de foto`s. de bus vertrok sochtends om 8 uur en ik kwam om half 8 savonds pas aan op de eindbestemming. Een beetje overdonderd door heel het gebeuren stonden daar Alanya en haar man Peter mij op te wachten. we zijn snel naar hun huis gereden waar ze op de boven verdieping plaats hebben voor 3 vrijwilligers. Een belgisch meisje, en twee franse vrijwilligers hadden voor mij gekookt en ik kon meteen aanschuiven. Ik ben daarna eigenlijk meteen naar bed gegaan want ik was helemal kop van de reis.
de volgende ochtend ging ik met Suzanne (dat belgische meisje) naar Los Cachorros (de stichting waar ik ga werken) daar heb ik kennis gemaakt met het team en meteen een vergadering mee gevolgd van maar liefst 3.5 uur. Ik kon er natuurlijk bijna niets van verstaan dus dat was een lange zit. smiddags ben ik met Suzanne wat rond gaan lopen en zijn we naar een markt geweest. Dat is echt een hele cultuur schock. het is een soort gebouw (best groot) en daarin zitten echt honderde kraampjes op elkaar gepropt met souveniers maar daartussen zitten ook kraampjes waar gewoon hele (kaalgeplukte) kippen aan hun kopjes op een rijtje hangen. Ook verschillende andere dieren hangen er gewoon. Wat ze hier ook veel eten is gefrituurde cavia, dus die zie je dan ook gewon in kooitjes zitten. Na wat rond gekeken te hebben zijn we naar een soort voetbalveldje gelopen waar we met het team een match hebben gespeeld. dit was erg leuk, maar omdat we hier om iets van 2800 meter zitten is het sporten erg moeilijk, omdat je bijna geen lucht krijgt. Ik heb wel gescoord dus dat was wel leuk! savonds werd er gegeten bij Alanya thuis (onder onze accomadatie) met het hele team. daar kreeg iedereen een bakje met daarin aardappels en en een kippenbout. Alles wordt hier dan met de handen opgegeten en de aardappels moest je eerst pellen en dan kon je ze opeten. Ik vond het even wennen en na eindelijk 1 aardappel te hebben afgepeld had ik eigenlijk al geen honger meer. Ze hebben er nog een feestje van gemaakt. maar ik was zo moe van al de indrukken en de vergadering en het spaans (wat toch wel echt heel moeilijk is voor me, dus ik hoop dat dat snel beter gaat), dat ik eigenlijk al vrij vroeg naar bed ben gegaan. Je bent hier sochtends ook altijd vrij vroeg wakker door al de honden die blaffen en de hanen die kraaien. Thuis bij Rodgie klaagde ik over die ene haan, maar hier zitten er wel 100 dus als ik thuis ben zal ik hem waarschijnlijk niet eens meer horen.
Ik zat vanochtend alweer om 8 uur aan de spaanse studie omdat ik toch echt mezelf verstaanbaar wil maken. Verder hebben Suzanne en ik naar de markt gegaan waar we wat fruit hebben gekocht en wat andere dingetjes. smiddags zijn we naar een benefit feestje geweest helemaal aan de andere kant van waar wij zitten en alles loopt hier best wel stijl omhoog dus dat was een hele klim. Nu is er een kinderfeestje mett een echt peruaanse clown voor het zoontje van Alanya dus daar gaan Suzanne en ik dadelijk ook even naar toe. we hebben op de markt groentes gekocht voor bij de pasta wat eens wat anders is als aardappel met kip. zondag is het hier om 11 uur al voetbal en dat wordt dus een leuk feestje. Smiddags gaan Suzanne en ik wandelen in de bossen (jaja, we komen wel terug en kijken uit, en Wil ik zal je compas meenemen). Maandag moet ik werken wat vaak van 6-14.00 uur dus dat is er erg vroeg uit. Ook heb ik maandag middag en dinsdag middag les van een Peruaan die mijn spaans gaat leren.
Sorry, ik denk dat er nogal wat spelfouten in zitten. maar ben er zoiezo niet zo goed in, en ik zit ook met mijn laptop in de zon, dus zie niet zo goed.
Ik ga snel naar het feestje,
en tot schrijfs!
groetjes Inge
In brussel begon het avontuur al. Daar was de mirgratie dienst het er niet zo mee eens dat ik geen retour ticket terug had vanuit Peru. Dus al meteen een hoop stress en heb ik snel een ticket gekocht van Peru naar Bolivia omdat toch al in de planning zat. Eerst vloog ik naar Atlanta, dit was nogal een lange vlucht, maar het eten in het vliegtuig was wonder boven wonder best te eten. Toen ik in Atlanta aankwam, werd ik wel even overdondert door de strenge controle. Ze hebben nu een prachtige foto van mij (ehum) en al mijn vingerafdrukken. De overstap ging opzich wel vlot en was goed te doen, ik moest maar een uur wachten en mocht toen al in het vliegtuig richting Lima. Deze vlucht was weer erg lang en ik kon ook niet zo goed slapen. ook was het van dezelfde maatschappij en kreeg dus het zelfde eten. Hier had ik geen zin in dus ik heb toen maar niets gepakt. Achteraf gezien had ik dit beter wel kunnen doen want ik kwam erg laat aan in Lima. Gelukkig was mijn bagage aangekomen en kon ik richting de uitgang. Daar stonden zoveel mensen met heel veel bordjes en het was dus goed zoeken naar het bordje Inge van der Zanden. iedereen roept daar ook naar je dus dat was ook wel even wat anders dan normaal. Ik liep met de man mee naar zijn taxi en dat was nogal een gammel ding. tijdens de rit heb ik echt schrik gehad. ze rijden in Lima allemaal gewoon door elkaar en ze blijven dus niet tussen de lijnen en halen elkaar ook vaak rechts in. en er is zoveel verkeer en iedereen toetert constant. Ik was blij dat ik tegen 1 uur snachts eindelijk in het hostel aankwam. het is hier 7 uur vroeger dus ik had er al heel wat uren op zitten (zonder te slapen). Het hostel was ook niet bepaald geweldig. heel erg vieze badkamer dus ik heb me een beetje afgespoeld en ben toen maar met kleren en al op bed gaan liggen want dat was ook niet bepaald schoon. Ik heb gevragen aan de mevrouw van het hostel in mijn "beste"spaans of ze een taxi wilde bestellen voor de volgende ochtend om me naar het busstation te brengen. om half 7 sochtends zou ik worden opgehaald en uiteindelijk bij het busstation aangekomen werd ik weer overdondert door de vele verkopers en mensen op straat. Ik had in het hostel trouwens ook niet kunnen slapen want daar lopen dus heel de nacht mensen in en uit en al die jongens snurkten. Mijn bagage moest gewogen worden op een grote ouderwetse weegschaal en werd toen in de bus gezet. ik zat helemaal bovenin de bus wat wel een beetje eng was omdat je dan alleen een grote raam voor je hebt, waardoor je ook erg goed zicht hebt op al de afgronden waar de bus uiteindelijk allemaal langs moest. De reis opzich was ook weer erg lang, en hij stopte ook maar 1x tussen de middag voor wat eten en een toilet bezoek. De route was wel erg mooi opzich omdat het helemaal door de bergen gaat. Ayacucho ligt echt helemaal tussen de bergen, maar dat zul je wel zien op de foto`s. de bus vertrok sochtends om 8 uur en ik kwam om half 8 savonds pas aan op de eindbestemming. Een beetje overdonderd door heel het gebeuren stonden daar Alanya en haar man Peter mij op te wachten. we zijn snel naar hun huis gereden waar ze op de boven verdieping plaats hebben voor 3 vrijwilligers. Een belgisch meisje, en twee franse vrijwilligers hadden voor mij gekookt en ik kon meteen aanschuiven. Ik ben daarna eigenlijk meteen naar bed gegaan want ik was helemal kop van de reis.
de volgende ochtend ging ik met Suzanne (dat belgische meisje) naar Los Cachorros (de stichting waar ik ga werken) daar heb ik kennis gemaakt met het team en meteen een vergadering mee gevolgd van maar liefst 3.5 uur. Ik kon er natuurlijk bijna niets van verstaan dus dat was een lange zit. smiddags ben ik met Suzanne wat rond gaan lopen en zijn we naar een markt geweest. Dat is echt een hele cultuur schock. het is een soort gebouw (best groot) en daarin zitten echt honderde kraampjes op elkaar gepropt met souveniers maar daartussen zitten ook kraampjes waar gewoon hele (kaalgeplukte) kippen aan hun kopjes op een rijtje hangen. Ook verschillende andere dieren hangen er gewoon. Wat ze hier ook veel eten is gefrituurde cavia, dus die zie je dan ook gewon in kooitjes zitten. Na wat rond gekeken te hebben zijn we naar een soort voetbalveldje gelopen waar we met het team een match hebben gespeeld. dit was erg leuk, maar omdat we hier om iets van 2800 meter zitten is het sporten erg moeilijk, omdat je bijna geen lucht krijgt. Ik heb wel gescoord dus dat was wel leuk! savonds werd er gegeten bij Alanya thuis (onder onze accomadatie) met het hele team. daar kreeg iedereen een bakje met daarin aardappels en en een kippenbout. Alles wordt hier dan met de handen opgegeten en de aardappels moest je eerst pellen en dan kon je ze opeten. Ik vond het even wennen en na eindelijk 1 aardappel te hebben afgepeld had ik eigenlijk al geen honger meer. Ze hebben er nog een feestje van gemaakt. maar ik was zo moe van al de indrukken en de vergadering en het spaans (wat toch wel echt heel moeilijk is voor me, dus ik hoop dat dat snel beter gaat), dat ik eigenlijk al vrij vroeg naar bed ben gegaan. Je bent hier sochtends ook altijd vrij vroeg wakker door al de honden die blaffen en de hanen die kraaien. Thuis bij Rodgie klaagde ik over die ene haan, maar hier zitten er wel 100 dus als ik thuis ben zal ik hem waarschijnlijk niet eens meer horen.
Ik zat vanochtend alweer om 8 uur aan de spaanse studie omdat ik toch echt mezelf verstaanbaar wil maken. Verder hebben Suzanne en ik naar de markt gegaan waar we wat fruit hebben gekocht en wat andere dingetjes. smiddags zijn we naar een benefit feestje geweest helemaal aan de andere kant van waar wij zitten en alles loopt hier best wel stijl omhoog dus dat was een hele klim. Nu is er een kinderfeestje mett een echt peruaanse clown voor het zoontje van Alanya dus daar gaan Suzanne en ik dadelijk ook even naar toe. we hebben op de markt groentes gekocht voor bij de pasta wat eens wat anders is als aardappel met kip. zondag is het hier om 11 uur al voetbal en dat wordt dus een leuk feestje. Smiddags gaan Suzanne en ik wandelen in de bossen (jaja, we komen wel terug en kijken uit, en Wil ik zal je compas meenemen). Maandag moet ik werken wat vaak van 6-14.00 uur dus dat is er erg vroeg uit. Ook heb ik maandag middag en dinsdag middag les van een Peruaan die mijn spaans gaat leren.
Sorry, ik denk dat er nogal wat spelfouten in zitten. maar ben er zoiezo niet zo goed in, en ik zit ook met mijn laptop in de zon, dus zie niet zo goed.
Ik ga snel naar het feestje,
en tot schrijfs!
groetjes Inge
-
29 Juni 2014 - 01:48
Nanda:
Zo net gelezen!! Ben de eerste denk want het is bijna 02.00 bed tijd was leuk verhaal voor het slapen gaan. De rest volg ik natuurlijk ook. -
29 Juni 2014 - 04:23
Inge :
Hahaha nanda jij bent weer eens wakker ja! Hahaha! Ja ik schrijf snel weer en probeer ook wat foto"s erop te zetten maar de WiFi is hier echt heel slecht en valt vaak weg! Miss dat ik op de Stichting zelf een wat betere verbinding heb voor foto's enzo :) hier wordt ook veel vuurwerk afgestookt zeg ( alleen van die knall dingen = gewoon herrie :( ) XXX mis jullie wel allemaal HOOR :)
Xx Inge -
29 Juni 2014 - 10:27
Thijs Van Der Zanden:
Zo Ingrid, dat begint al direct met een heel avontuur. Knap van je dat je dat toch allemaal goed hebt doorlopen. Ja, dat eten en die dode dieren op de markt dat hoort bij die cultuur en voor de inheemse mensen is dat gewoon eten. Misschien ga je dat ook nog ooit met smaak eten, of toch niet!?
Hopelijk pik je de Spaanse taal snel een beetje op zodat je kunt communiceren met al die nieuwe collega's en mensen van de straat.
Ben benieuwd naar je volgende verslag,
Hou je taai,
Peetoom Thijs. -
29 Juni 2014 - 10:29
Mama:
Een mooi eerste verslag Inge! Toch fijner als op Facebook. Pap en ik kijken uit naar jouw foto's, veel succes met Spaanse les, dit zal wel beter gaan als zelfstudie.
Veel plezier met de eerste werkdag, en voor straks: hup Holland hup he?
Xxxxxxxxxxxxxxxxxmam&pap -
29 Juni 2014 - 10:59
Tamara:
Heel leuk om te lezen. Je gaat een gave tijd tegemoet. Heeeel veel plezier en succes met alles. Groetjes, Tamara -
29 Juni 2014 - 11:31
Esme:
Hey leuk verslag!! Heel veel plezier daar en geniet er vooral van! Benieuwd naar je volgende verslag! Xx -
29 Juni 2014 - 11:33
Rodgie:
Idd een mooi reisverslag. Je hebt al veel mee gemaakt de afgelopen dagen. Het is altijd ff wennen aan het taal en cultuur. Na een paar weken weet je niet beter en eet je cavia als ontbijt...(((; Succes morgen op je eerste werkdag.
Grt XXX,
Rodgie -
29 Juni 2014 - 12:06
Annemarie Hoeks:
ha die inge hoop dat het allemaal goed gaat met je spaanse les maar dat zal wel lukken daar. je bent me nu al voorbij haha . heel veel succes met de kinders.xxx annemarie -
29 Juni 2014 - 15:22
Nolly:
Ha SUPER Inge,
leuk om je avonturen te volgen. Je reis begon al direct vol verrassingen. Hou ons op de hoogte, want wat je doet is fantastisch. Groetjes Nolly. -
29 Juni 2014 - 21:46
Mieke:
So Inge das al een heel verhaal en een hele reis!! Gaaf om te lezen!! Heel veel succes en een knuffel aan je cavia`s (in het kooitje niet die op je bord liggen) Geniet ervan daar!! Groetjes Mieke. -
29 Juni 2014 - 22:28
Sandra:
Poeh nu al volop avontuur. Leuk om te lezen!!
Succes en geniet ze!!
Xx Sandra -
30 Juni 2014 - 20:03
Mies D:
Hahah leuk verhaal inge! Al veel meegemaakt!!
Heeeeeeel veel plezier!! En ik kijk uit naar je volgende verslag!
Xx Mies D -
01 Juli 2014 - 18:38
Stella:
Hoi Inge leuke verhaal , heel veel succes met je Spaanse les
Groetjes Stella
, -
02 Juli 2014 - 21:26
Marijke:
Hey Inge leuk verslag! Wat een avontuur meteen al! Heb je inmiddels al een beetje je draai kunnen vinden?
Het is wel een enorme cultuurschok zo te lezen!
Je spaans zal nu wel heel snel vooruitgaan!
We kijken weer uit naar je volgende verslag! Groetjes marijke en pierre -
02 Juli 2014 - 21:35
Huub:
hoi Inge
ik heb je verhaal gelezen
je bent al mooi begonnen, en ik hoop dat je nog veel moois mee zal maken.
tot die tijd zal ik met interesse jou verhalen volgen.
gr Huub -
15 Juli 2014 - 12:41
Anne:
Hee Inkie!
Leuk om je verhaal te lezen!! En nu ben ik wel benieuwd naar de foto's!
Dikke knuffel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
