2,5 week in Peru
Door: inge
13 Juli 2014 | Peru, Ayacucho
Zo daar zijn we weer! Door de vele vragen naar een tweede verslag heb ik eindelijk een momentje gevonden om er weer een te schrijven.
Ten eerste ben ik nog steeds niet gewend aan alles, de taal en het eten vallen erg tegen. Soms lijkt het meer op kattenvoer :)
Ik heb heel de week gewerkt, wat veel tijd in beslag neemt en wat ook niet zo heel spannend is om te vertellen. Er zitten 5 kinderen in de opvang, 3 meisjes en 2 jongens. Als ik s`ochtends om 6 aankom dan krijg ik meestal de sleutelbos en ga ik de kinderen wakker maken die er dan natuurlijk met heel veel moeite eindelijk eens uit bed komen. (peruaanse mentaliteit is volgens mij om altijd te laat te komen) dan heeft ieder kind een eigen taak, dus de 1 moet iets poetsen en iemand anders maakt het ontbijt klaar of moet sinasappels persen. Dan gaan de jongeren kinderen s'ochtends naar school en de ouderen gaan smiddags naar school. Verder hebben ze huiswerk en nog wat andere taken. In het gebouw zit ook een schooltje. Deze kinderen komen om 8 uur (plus minus dus...) en moeten eerst hun tandenpoetsen en zich opfrissen. want dit hebben ze thuis vaak niet. Tja wat kan ik nog meer vertellen, de collega's zijn allemaal erg vriendelijk, maar het blijft moeilijk om te communiceren met ze vanwege de taalbarriere :). verder eten ze s'middags warm, wat van maandag - vrijdag wordt voorbereid door een kok. dit is meestal iets met aardappel/rijst en is eigenlijk niet echt lekker. Ik ben ook nog naar een verjaardagsfeestje geweest van een neefje van een van de kinderen van het huis. Ze mogen zelf niet ergens naar toe gaan, want dan is de kans groot dat ze weer de straat op gaan en niet meer terugkeren. Suzanne en ik zijn dus meegegaan naar het feestje. het was erg leuk aangekleed en het is toch apart om te zien hoe dat hier gevierd wordt. het was in een soort hal, war alleen maar stoelen tegen de buitenmuren aan stonden zodat iedereen eigenlijk in een grote kring zit. verder waren er echt heel veel kinderen en was er ook weer een clown. ze komen verschillende keren rond met wat snoep en koekjes, en op het laatste is er tijd voor taart. volgens mij is het hier gebruikelijk dat de ouders/ directe familie en de jarige zelf eerst een hap van de taart nemen (ja gewoon met de mond meteen) en daarna pakte iedereen gewoon een stuk met de handen. na dit gezien te hebben was mijn zin in taart verdwenen :) Maar het was wel erg leuk om mee te maken. verder zijn suzanne en ik om de week een weekend vrij. gister ben ik samen met suzanne en twee collega's naar qenua (ofzoiets) geweest. we hadden om 8 uur afgesproken, en natuurlijk waren we rond 10 uur half 11 pas vertrokken. we hebben de bus genomen (nogal krakkemikkig) en dat was ook best nogal een klim voor de bus. We hebben daar wat gegeten, wat ook wel weer eens wat heel anders is, allemaal kleine hutjes met typisch cultureel eten (dus ja ook de cavia's komen je tegenmoet, eentje stuiterde van het bord af en werd gewoon weer terug gelegd). Dusja dat is toch wel wennen het is allemaal niet zo schoon. de twee college's hadden een mengelmoes van verschillende gerechten besteld zodat we alles eens konden proberen. ik heb maar een beetje gegeten wat het was wederom niet echt lekker en was ook bang om ziek te worden. daarna zijn we naar boven geklommen daar stond een soort van oorlogsmonument en zijn vervolgens ergens op een openplek gaan liggen lekker in de zon. we hadden een fles rum gekocht en een fles cola, dus die hebben we ook maar meteen baas gemaakt (waar ik later die avond spijt van had). Eenmaal thuis gekomen ging alles niet zo flex meer en ben ik maar in bed gekropen. Geen oog dicht gedaan en ik had enorme buikpijn. maarja ook dat hoort erbij. vandaag gaan we nog naar een kerkje, en dan is het weekend weer om. komende week is het weer gewoon 40 uur werken, dus ik kijk wel weer wanneer ik weer een verslag ga schrijven. Gelukkig werkt de skyp vrij goed dus zo blijf ik toch nog een beetje op de hoogte :D Adios!
Ten eerste ben ik nog steeds niet gewend aan alles, de taal en het eten vallen erg tegen. Soms lijkt het meer op kattenvoer :)
Ik heb heel de week gewerkt, wat veel tijd in beslag neemt en wat ook niet zo heel spannend is om te vertellen. Er zitten 5 kinderen in de opvang, 3 meisjes en 2 jongens. Als ik s`ochtends om 6 aankom dan krijg ik meestal de sleutelbos en ga ik de kinderen wakker maken die er dan natuurlijk met heel veel moeite eindelijk eens uit bed komen. (peruaanse mentaliteit is volgens mij om altijd te laat te komen) dan heeft ieder kind een eigen taak, dus de 1 moet iets poetsen en iemand anders maakt het ontbijt klaar of moet sinasappels persen. Dan gaan de jongeren kinderen s'ochtends naar school en de ouderen gaan smiddags naar school. Verder hebben ze huiswerk en nog wat andere taken. In het gebouw zit ook een schooltje. Deze kinderen komen om 8 uur (plus minus dus...) en moeten eerst hun tandenpoetsen en zich opfrissen. want dit hebben ze thuis vaak niet. Tja wat kan ik nog meer vertellen, de collega's zijn allemaal erg vriendelijk, maar het blijft moeilijk om te communiceren met ze vanwege de taalbarriere :). verder eten ze s'middags warm, wat van maandag - vrijdag wordt voorbereid door een kok. dit is meestal iets met aardappel/rijst en is eigenlijk niet echt lekker. Ik ben ook nog naar een verjaardagsfeestje geweest van een neefje van een van de kinderen van het huis. Ze mogen zelf niet ergens naar toe gaan, want dan is de kans groot dat ze weer de straat op gaan en niet meer terugkeren. Suzanne en ik zijn dus meegegaan naar het feestje. het was erg leuk aangekleed en het is toch apart om te zien hoe dat hier gevierd wordt. het was in een soort hal, war alleen maar stoelen tegen de buitenmuren aan stonden zodat iedereen eigenlijk in een grote kring zit. verder waren er echt heel veel kinderen en was er ook weer een clown. ze komen verschillende keren rond met wat snoep en koekjes, en op het laatste is er tijd voor taart. volgens mij is het hier gebruikelijk dat de ouders/ directe familie en de jarige zelf eerst een hap van de taart nemen (ja gewoon met de mond meteen) en daarna pakte iedereen gewoon een stuk met de handen. na dit gezien te hebben was mijn zin in taart verdwenen :) Maar het was wel erg leuk om mee te maken. verder zijn suzanne en ik om de week een weekend vrij. gister ben ik samen met suzanne en twee collega's naar qenua (ofzoiets) geweest. we hadden om 8 uur afgesproken, en natuurlijk waren we rond 10 uur half 11 pas vertrokken. we hebben de bus genomen (nogal krakkemikkig) en dat was ook best nogal een klim voor de bus. We hebben daar wat gegeten, wat ook wel weer eens wat heel anders is, allemaal kleine hutjes met typisch cultureel eten (dus ja ook de cavia's komen je tegenmoet, eentje stuiterde van het bord af en werd gewoon weer terug gelegd). Dusja dat is toch wel wennen het is allemaal niet zo schoon. de twee college's hadden een mengelmoes van verschillende gerechten besteld zodat we alles eens konden proberen. ik heb maar een beetje gegeten wat het was wederom niet echt lekker en was ook bang om ziek te worden. daarna zijn we naar boven geklommen daar stond een soort van oorlogsmonument en zijn vervolgens ergens op een openplek gaan liggen lekker in de zon. we hadden een fles rum gekocht en een fles cola, dus die hebben we ook maar meteen baas gemaakt (waar ik later die avond spijt van had). Eenmaal thuis gekomen ging alles niet zo flex meer en ben ik maar in bed gekropen. Geen oog dicht gedaan en ik had enorme buikpijn. maarja ook dat hoort erbij. vandaag gaan we nog naar een kerkje, en dan is het weekend weer om. komende week is het weer gewoon 40 uur werken, dus ik kijk wel weer wanneer ik weer een verslag ga schrijven. Gelukkig werkt de skyp vrij goed dus zo blijf ik toch nog een beetje op de hoogte :D Adios!
-
13 Juli 2014 - 18:12
Rodgie:
Weer een ervaring rijker Inge... -
13 Juli 2014 - 19:24
Mama:
Weer een mooi verslag Inge, ik mis foto's, maar dat valt misschien nog niet zo mee?
En wat eten betreft: eten wat de pot schaft zou oma zeggen.
Je gaat vast nog mooie dingen zien en meemaken!
Tot skypen!!
Xxxxmam&pap -
13 Juli 2014 - 21:59
Thijs Van Der Zanden:
Gewoon doorzetten en lekker inheems eten dan komt de taal vanzelf.
Hou je taai!
Peetoom -
20 Juli 2014 - 16:26
Jan En Leny Smeijers:
Hoi Inge, door je reisverslag blijven we op de hoogte hoe het met je gaat. Groetjes, Jan en Leny. -
21 Juli 2014 - 15:26
Ome Johan En Anita:
Hallo meissie Ik heb je vorige verslag gelezen. En het e.e.a. gehoord van je lief en van je moeder Het zal zeker wel ooit tegenvallen Maar later zal het een ervaring zijn, die je nooit meer zult vergeten Probeer er zoveel mogelijk van te genieten. En er wijze levenslessen en ervaringen op te doen. Ja, en het eten !! Zie het maar positief. Thuis zijn er zoveel lekkere dingen, en gaat het lijnen soms wat moeilijk. Daar zul je daar dan geen last van hebben. Maar zorg wel dat je toch voldoende binnenkrijgt Want je moet natuurlijk wel op de been blijven.Wij wensen je nog heel veel suc6 en sterkte. Zorg goed voor jezelf. Liefs xxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley